ładunek dodatni

Encyklopedia PWN

karbokation
[łac. carbo ‘węgiel’, gr. katiṓn ‘idący w dół’],
jon karboniowy,
kation org., w którym dodatni ładunek wywołany deficytem elektronów jest zlokalizowany na atomie węgla;
kation
[gr.],
chem. jon o dodatnim ładunku elektrycznym (jon);
katoda
[gr. káthodos ‘schodzenie’],
elektron. w przyrządzie elektronicznym (np. diodzie półprzewodnikowej, tyrystorze, lampie elektronowej), a także w aparacie elektrycznym (np. elektrolizerze) oraz w lampie łukowej — elektroda doprowadzająca ujemne nośniki ładunku do obszaru międzyelektrodowego (lub odprowadzająca dodatnie);
dwa podstawowe prawa fizyczne dotyczące natężeń prądów i napięć w rozgałęzionych obwodach elektrycznych prądu stałego.
kolektor
[łac. collector ‘zbierający’],
elektr.:
lampa elektronowa przeznaczona do przetwarzania sygnałów świetlnych na sygnały elektr., której działanie opiera się na wykorzystaniu zewn. zjawiska fotoelektrycznego (emisja elektronów).
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia